ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ - H KATΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Συναδέλφισσες/φοι
 
 Στο 2o δεκαήμερο του Οκτώβρη ολοκληρώθηκε ο μεγάλος όγκος των υπηρεσιακών μεταβολών στο ΠΥΣΔΕ. Όσον αφορά τη διαδικασία , η σειρά που ακολουθήθηκε φέτος   είναι η εξής. Προηγήθηκαν οι τοποθετήσεις των λειτουργικά υπεράριθμων (πλεόνασμα μεγαλύτερο ή ίσο των 12 ωρών), ακολούθησαν αυτές των ευρισκόμενων στη διάθεση       του ΠΥΣΔΕ (σε κενά μεγαλύτερα ή ίσα των 10 ωρών) , μετά έγιναν τοποθετήσεις για συμπλήρωση ωραρίου και στο τέλος έγιναν οι αποσπάσεις. Τέλεια ! Δηλαδή το υπουργείο έβαλε το κάρο μπροστά και το άλογο.                                                               Είναι προφανές ότι από το Υπουργείο απαιτείται πλήρης αποσαφήνιση αυτών των ζητημάτων , είτε με την έκδοση εγκυκλίου είτε με νέο Π.Δ. που θα δημιουργήσει ένα πλαίσιο βάση το οποίο θα γίνονται οι υπηρεσιακές μεταβολές χωρίς ασάφειες και «γκρίζες ζώνες». Βεβαίως, τα προβλήματα δε λύνονται με εγκυκλίους και Π.Δ. , αλλά με αλλαγή των πολιτικών που τα δημιουργούν.
  Μετά την ολοκλήρωση πάντως αυτών των διαδικασιών προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: η κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης τόσο τα αντιεκπαιδευτικά – αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων, όσο κι εκείνα που η ίδια θέσπισε στη διετία 15-17 ως υλοποίηση των δεσμεύσεων που ανέλαβε όταν υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο τον Ιούλη του 15.
  Έτσι, το αυξημένο ωράριο , τα 27άρια τμήματα, η κατάργηση της τρίωρης απαλλαγής για τους υπεύθυνους εργαστηρίων, οι περικοπές στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου, η εγκύκλιος για τη β ξένη γλώσσα , ο νόμος για την ειδική αγωγή (ο οποίος δυσκολεύει τη διαδικασία ανοίγματος τμημάτων, όταν φοιτούν παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες)      η κατηγοριοποίηση  των ΕΠΑΛ και οι ηλεκτρονικές εγγραφές, ολιγομελή κ.λπ έχουν δημιουργήσει  ένα πλαίσιο συρρίκνωσης της Τ.Ε. και καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα για τους εκπαιδευτικούς.   
  Έχουμε χάσει το 40% του μισθού μας από το 2009, και αναγκαζόμαστε να μετακινούμαστε ως κοινοί γυρολόγοι  σε τρία , τέσσερα ακόμη και πέντε σχολεία,για να καλύψουμε το ωράριό μας.Το αποτέλεσμα είναι να ξοδεύουμε  ένα σημαντικό μεγάλο μέρος του έτσι κι αλλιώς πενιχρού τους μισθού σε καύσιμα και μετακινήσεις.
 Το φαινόμενο των διαρκώς  μετακινούμενων συναδέλφων δημιουργεί προϋποθέσεις ατυχημάτων ενώ το υπουργείο αδιαφορεί, για τον σημαντικά παιδαγωγικό ,συμβουλευτικό και καθοδηγητικό ρόλο  που έχει εγκαταλειφθεί στο όνομα της συμπλήρωσης του ωραρίου .Τα σχολεία μοιάζουν με parkinκg  ενώ είναι εμφανής η αδυναμία να συνταχθεί εβδομαδιαίο ολοκληρωμένο διδακτικό πρόγραμμα.                                                                Η λειτουργία του συλλόγου των διδασκόντων υποβαθμίζεται συνεχώς με αποτέλεσμα   να μην παίζει τον καθοριστικό του ρόλο που οφείλει να έχει στο σχολείο.
 Η  παράταση της αδιοριστίας για ένατη συνεχόμενη χρονιά εκτοξεύει τον αριθμό των κενών και κάνει τις δηλώσεις του Υπουργού για «σχολική χρονιά που ξεκινά με τους καθηγητές στις θέσεις τους »,να ακούγονται ως κακόγουστο αστείο.

 Το ημερολόγιο δείχνει 30 Οκτώβρη σήμερα και τα κενά  ειδικοτήτων συνεχίζουν να υπάρχουν και στην Αιτωλ/νια. Συγκεκριμένα  λείπουν 5 ΠΕ02 (φιλόλογοι),) 2, ΠΕ01 (θεολόγοι),1 Γαλλικών,1 Μουσικής,1 Καλλιτεχνικών κά΄, 30 περίπου καθηγητές μουσ. οργάνων για το Μουσικό σχολείο Αγρινίου.                                                                        Για κάλυψη αναγκών στα ειδικά σχολεία 1θέση ΠΕ19, 1 θέσηΠΕ08,1 θέση Γεωπονίας ΠΕ14 καί 1ή 2 φιλόλογοι. Το Υπουργείο στέλνει  αναπληρωτές με το σταγονόμετρο εκ των οποίων κάποιοι είναι μειωμένου ωραρίου (!!!). Ανάλογα έπραξε και στις άλλες ειδικότητες. Ενώ νέες ανάγκες παρουσιάζονται συνεχώς το υπουργείο θα συνεχίζει να μην μεταθέτει ή αποσπά εκπαιδευτικούς.

Το υπουργείο και οι Διευθύνσεις είναι φανερό ότι θα συνεχίσουν να  επιχειρούν  διαχείριση της μιζέριας. Τα ΠΥΣΔΕ θα συνεχίσουν σε κοινές συνεδριάσεις με τα ΠΥΣΠΕ να φτιάχνουν «πακέτα» από τα κατακερματισμένα κενά, ώστε να καλυφθούν όσα περισσότερα σχολεία είναι δυνατό !Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι όμως αριθμοί ! Οι αναπληρωτές θα μαζεύουν ώρες σε απομακρυσμένα περιφερειακά σχολεία σε νησιά και άγονες γραμμές σε μια προσπάθεια να κοροϊδέψουν τις ανάγκες για σχολική γνώση «από λίγο». Κάνουμε και τους αναπληρωτές λάστιχο  αφού , αφού τοποθετήθηκαν ακόμη και σε τρία ή και τέσσερα σχολεία.
 Ένα ζήτημα μεγάλης σημασίας έχει να κάνει με τις συμπτύξεις των τμημάτων. Η διοίκηση του ΥΠΕΠΘ και οι κατά τόπους περιφερειακοί διευθυντές  από την αρχή της χρονιάς έκαναν σαφές ότι εμμένουν στο νόμο Διαμαντοπούλου και «δεν εγκρίνεται κανένα νέο τμήμα καθ’ υπέρβαση των εγκεκριμένων από τον Αύγουστο». Στις εύλογες διαμαρτυρίες των σχ. μονάδων ότι υπάρχουν μετακινήσεις μαθητών, μετεγγραφές κ.λπ η απαράδεκτη απάντηση που δίνεται είναι: «Να μην εγγραφεί κανένας νέος μαθητής».        Γιατί το κάνουν αυτό, προφανώς στα πλαίσια εξοικονόμησης στοιβάζουν τους μαθητές .
Είναι φανερό ότι  μαθητές και καθηγητές  και οι ανάγκες τους μετατρέπονται σε ψυχρά νούμερα και εργατώρες...Κι αν το κοντινότερο σχολείο απέχει χιλιόμετρα και δεν υπάρχει και συγκοινωνία; «Λένε ναι αρκεί να γραφτεί ο μαθητής , αλλά να μην ανοίξει τμήμα, γιατί ο ανώτατος αριθμός είναι το 27 συν 10%».                                                                             Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τον Μάρτη  2013 και το 2014...επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου η πολιτική επιλογή κινείται στην ίδια κατεύθυνση της παραπέρα δηλαδή συρρίκνωσης της εκπαίδευσης  και μάλιστα συρρίκνωση της Τεχνικής εκπαίδευσης παραχώρησής τους στους ιδιώτες σχολάρχες, στο όνομα των αποφάσεων και των οδηγιών του Ο.Ο.Σ.Α .  Προκύπτει λοιπόν συνάδελφοι  ως αναγκαιότητα οι  Δ/ντες καθώς και  οι σύλλογοι  διδασκόντων  να δώσουν τη μάχη, για να μην κλείσει κανένα τμήμα να διεκδικήσουμε το ΄΄αυτονόητο΄΄ ν’ ανοίξουν όσο το δυνατό περισσότερα τμήματα όπου φοιτούν μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
 Που πάμε είναι το ερώτημα.!
Κάποιοι βαυκαλίζονται με την προοπτική διεξόδου από την καπιταλιστική αυτή κρίση και   την επίθεση που δεχόμαστε ως χώρα 8 χρόνια τώρα θεωρώντας ότι κάποια στιγμή θα σταματήσει ο σκληρός και αδυσώπητος εναγκαλισμός των δανειστών της Ε.Ε. και ΔΝΤ  ότι είναι δυνατό να βγούμε απ΄την κρίση εφαρμόζοντας τις καταστροφικές μεταρρυθμίσεις που έχουν υπογραφεί με τα μνημόνια . Κάποιοι λένε ότι καλά είναι τα μνημόνια και μάλιστα ότι ευτυχώς ξανάρθαν οι Γερμανοί και θα σωθούμε γιατί που θα πάει, κάποια στιγμή θα ανακάμψει η οικονομία.
Δεν είναι έτσι όμως.!
Καμιά χώρα στην ιστορία δεν μπόρεσε να επιβιώνει έχοντας  πλεονάσματα 2,5% μέχρι το 2030 και ταυτόχρονα να εκπληρώνει τις δανειακές του υποχρεώσεις με διαρκή επιτήρηση και τον ΄΄κόφτη΄΄να επικρέμαται συνεχώς σε κάθε λογιστική υπέρβαση των οικονομικών μεγεθών.

 Συνάδελφισσες/οι

Αυτά που έρχονται είναι δυστυχώς τα  χειρότερα. Οι μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, όπως της κατάργησης των  μόνιμων διορισμών με αποτέλεσμα  την εξάπλωση της ελαστικής εργασίας, των συγχωνεύσεων, συμπτύξεων, υποβιβασμών σχολείων και τμημάτων στο δρόμο της συρρίκνωσης και  πλήρους απαξίωσης των δημόσιων σχολείων και νηπιαγωγείων, της αυτοαξιολόγησης– αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων και του δρακόντειου θεσμικού πλαισίου τους, το ν. 3848/10, το Π.Δ 152/13 και την Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε έχουν ως  βάση την έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α του 2011 που είναι ένας σκληρός νεοφιλελεύθερος οδικός χάρτης για το ελληνικό σχολείο.                                                       
Αυτήν την έκθεση, που παρήγγειλε τότε η κ. Διαμαντοπούλου, και να που έχει δεσμευθεί      η κατ΄ επίφαση  Αριστερή κυβέρνηση να υλοποιήσει  με την ψήφιση του 3^ου μνημονίου.
Έρχονται επίσης στην ίδια λογική, το νέο Λύκειο, η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και νέος συνδικαλιστικός νόμος, είναι άλλωστε οι ανειλημμένες υποχρεώσεις     της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ενόψει της τρίτης αξιολόγησης. Έχουν αποφασίσει να υποτάξουν απολύτως  το δημόσιο σχολείο στις ορέξεις και μόνο της αγοράς, δηλαδή  του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. Αυτό για μας πρακτικά σημαίνει στέρηση του απεργιακού μας δικαιώματος, νέες μειώσεις μισθών, απώλεια οργανικών θέσεων, κατηγοριοποίηση σχολείων και αξιολόγηση βάσει των επιδόσεων των μαθητών.

 Μιλούν για  αποκέντρωση, δηλαδή για υπαγωγή των σχολείων και των νηπιαγωγείων στην τοπική αυτοδιοίκηση, για να εγκαταλειφθεί η χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό ώστε να γίνει η εκπαίδευση μια τοπική και ατομική υπόθεση.  

 Μιλούν για σχολική αυτονομία και εννοούν ψάξτε να βρείτε λεφτά  γιατί η κρατική χρηματοδότηση θα είναι ψίχουλα, με λιγότερους εκπαιδευτικούς, λιγότερα τμήματα και δομές αντισταθμιστικής εκπαίδευσης σε κάθε σχολική μονάδα. Ψάξτε να βρείτε χορηγούς  που ανυπομονούν να μπουν  και να ελέγξουν πολύπλευρα και αποφασιστικά το σχολείο,  με οικονομική επιβάρυνση των γονέων, με εμπλοκή της τοπικής αυτοδιοίκησης, με εμπορική εκμετάλλευση των αιθουσών και σχολικών χώρων. Επιθυμούν προσλήψεις ευέλικτων εργαζόμενων εκπαιδευτικών θέλουν να γίνονται σε τοπικό επίπεδο να «απαγκιστρωθούν» από το κράτος, να υπάρξουν  τοπικές συμβάσεις πείνας και υποαπασχόλησης και ατομικές συμβάσεις  σύμφωνα με τον προϋπολογισμό κάθε σχολείου.

Θέλουν αυξημένη λογοδοσία στο κράτος και στα επιχειρηματικά συμφέροντα, εντατικοποίηση και  ασφυκτικό έλεγχο για την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα, αλλά και αξιολόγηση παντού.

Θέλουν Διευθυντές Εκπαίδευσης, Διευθυντές σχολείων, που θα ανοίγουν την πόρτα των Υπηρεσιών και των σχολικών μονάδων στους υπαλλήλους του ΟΟΣΑ, όπου τα τα      κλιμάκια του ΟΟΣΑ, θα ελέγχουν απολύτως τις συμβατικές μνημονιακές υποχρεώσεις,    θα καθορίζουν  και ελέγχουν όλες τις πτυχές της εκπαιδευτικής πολιτικής.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ,  ενώ υλοποιεί  καθημερινά και με μεθοδικότητα όλον τον οδικό χάρτη της επικαιροποιημένης έκθεσης του ΟΟΣΑ, κάνει τον ΄΄κουφό και τον αόματο΄΄ λέει πως δεν ξέρει τίποτα για τους υπαλλήλους που  ΄΄περιφέρει  εν  κρυπτώ ΄΄ στα σχολεία για να συλλέξουν στοιχεία που θα ενισχύσουν την αντιδραστική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης. 

Συναδέλφισσες /φοι

Χωρίς ανατροπή αυτών των πολιτικών  χωρίς ρήξη με αυτούς που  τις εκφράζουν και τις εφαρμόζουν, με την ανακύκλωσή τους μέσα από ψευτοαντιπαραθέσεις για κατανάλωση      και μόνο  δεν θα δημιουργήσουμε προϋποθέσεις να  έρθουν καλύτερες μέρες.
Όσα πετύχαμε με τους αγώνες τα προηγούμενα  χρόνια είναι εγγύηση και παρακαταθήκη για τους δρόμους των αγώνων που οφείλουμε να συστρατευτούμε, αγώνες που έρχονται και  θα είναι σκληροί . Το κρίσιμο στοιχείο για μας είναι μέσα από την επανάκαμψή μας στην συλλογικότητα να πιστέψουμε ότι ΄΄ο τοκετός προϋποθέτει ωδίνες΄΄ ,και μόνο με την άποψη αυτή πρέπει να βλέπουμε την προοπτική ύπαρξης του δημόσιου σχολείου.                      Οφείλουμε να δώσουμε τη μάχη της ανατροπής αυτών των πολιτικών.
 

Δεν γίνεται και ΄΄το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη ΄΄ γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχει     καν δημόσιο σχολείο .Η αποδοχή αυτών των πολιτικών  περιλαμβάνει μόνο υποταγή        και εμείς οφείλουμε να ταχθούμε απέναντι γιατί για εμάς το σχολείο δεν είναι αγορά .

                                                                                             Μεσολόγγι 30/10/2017

                                                           Κώστας Κούστας - 2ο Γυμν Μεσολογγίου, Αιρετός

                                                                   Πρόεδρος Α΄ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νιας